جدا سازی هلیکوباکتر پیلوری به روش pcrاز آفت های دهانی بیماران مبتلا به آفت های راجعه دهانی در سال ۱۳۸۱ در شهر رشت
Authors
abstract
چکیده مقدمه: آفت های راجعه دهانی recurrent aphthous stomatitis(ras) اختلالی ا ست که به صورت زخم هایی محدود به مخاط دهان مشخص می شود. بـه دلیل شباهت های بافت شناسی که بین زخم پپتیک (peptic ulcer) و آفت های راجعه دهانی مشاهده شده و چون ضایعات آفت های دهانی اغلب به درمان با آنتی بیوتیک های وسیع الطیف مثل تتراسایکلین پاسخ می دهند ، و نقش هلیکوباکترپیلوری که در زخم پپتیک مشخص گردیده، پیشنهاد شده که این باکتری ممکن است در توسعه زخم های آفتی راجعه دهان دخالت داشته باشد. با وجود این، فقط مدارک محدودی در مورد کلونیزه شدن یا نقش احتمالی هلیکوباکترپیلوری در زخم های آفتی دهان وجود دارد. هدف: در این مطالعه خواسته شده است تا با انجام آزمایش pcr (polymerase chain reaction) بر روی نمونه های برش زده زخم های آفتی به دنبال حضور احتمالی هلیکوباکترپیلوری در این زخم ها باشیم. مواد و روش ها: دراین مطالعه از آفت های دهانی بیماران مبتلا به ras ، به وسیله برس های دندانی نمونه برداری شد، و به منظور تعیین هلیکوباکترپیلوری از نمونه ها، آزمایش pcr، که یک روش بسیار دقیق و حساس برای جدا سازی هلیکوباکترپیلوری در نمونه های زخم آفت های راجعه دهان و نمونه هایی از مکان های دیگر دهان است، انجام گرفت. در کلیه این بیماران همچنین تست سرولوژی به روش elisa برای تعیین میزان آنتی بادی igg ضد هلیکوباکترپیلوری نیز به عمل آمد. بر روی تمام بیماران هر دو آزمایش pcr و elisa انجام گرفت. بیماران مورد نظر، دارای آفت های راجعه دهانی فعالی بودند که از خرداد ماه سال 81 تا خرداد ماه سال82 به آزمایشگاه مراجعه می نمودند. نتایج: 50 مورد ازبیماران مبتلا به ras مورد مطالعه قرار گرفتند که محدوده سنی18 تا60 سال داشتند و میانگین سنی آنان 30/11± 38/32 سال بود، تعداد 26 نفر (52 درصد) از نظر تست elisa مثبت شدند و از یک بیمار (2درصد) ، با انجام آزمایش pcr ، dna هلیکوباکترپیلوری به دست آمد. نتیجه گیری: طبق نتایج بدست آمده از این مطالعه، dna هلیکوباکترپیلوری در زخم های آفتی این بیماران ،حتی در آنهایی که آنتی بادی(igg) ضدهلیکو باکترپیلوری آنهادرمطالعه مثبت گزارش شده دیده نمی شود و این احتمال وجود داردکه این باکتری هیچ دخالتی در آفت های راجعه دهانی بیماران نداشته باشد.
similar resources
جدا سازی هلیکوباکتر پیلوری به روش PCRاز آفت های دهانی بیماران مبتلا به آفت های راجعه دهانی در سال 1381 در شهر رشت
چکیده مقدمه: آفت‌های راجعه دهانی Recurrent Aphthous Stomatitis(RAS) اختلالی است که به صورت زخم هایی محدود به مخاط دهان مشخص می شود. بـه دلیل شباهت های بافت شناسی که بین زخم پپتیک (Peptic ulcer) و آفت های راجعه دهانی مشاهده شده و چون ضایعات آفت های دهانی اغلب به درمان با آنتی بیوتیک‌های وسیع الطیف مثل تتراسایکلین پاسخ می دهند ، و نقش هلیکوباکترپیلوری که در زخم پپتیک مشخص گردیده، پیشنهاد شده که...
full textتعیین HLA در بیماران مبتلا به آفت عودکننده دهانی
Statement of Problem:Recurrent aphthous stomatitis (RAS) is a common oral disorder that despite extensive researches, the etiology of this phenomenon is still unknown. Because this phenomenon has been observed more often in families than in individual cases, genetic influence has been investigated in most researches.Purpose: The aim of the present study was to evaluate the association between H...
full textمروری بر استرس اکسیداتیو در آفت راجعه دهانی
Background and Aims: The purpose of the present study was to review the studies regarding serological and salivary oxidant / antioxidant status in patients with recurrent aphthous stomatitis (RAS). Materials and Methods: The literature was searched using key words RAS, Antioxidants, Saliva, Hematinic (s) and Hematinic Acid in the last 10 years, particularly the recent 3 years (2010-2013). A...
full textمقایسه ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و پروکسیداسیون لیپیدی بزاق در بیماران مبتلا به آفت راجعه دهانی با افراد سالم
سابقه و هدف: آفت راجعه دهانی یکی از شایعترین بیماریهای مخاط دهان با پاتوژنز ناشناخته می باشد. رادیکالهای آزاد ممکن است نقش مهمی در پاتوژنز آفت راجعه دهانی ایفا کنند. هدف از این مطالعه بررسی استرس اکسیداتیو و سیستم آنتی اکسیدانی در نمونه بزاق بیماران با آفت راجعه دهانی در مقایسه با افراد سالم می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه مورد- شاهدی 20 بیمار مبتلا به آفت راجعه دهانی (گروه مورد) و 20 فرد ...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانجلد ۱۳، شماره ۵۰، صفحات ۳۳-۳۸
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023